Estilo regresibo-etenak dakar berekin pobrezia komunikatiboa: kalitatean eta kantitatean

Estilo regresiboa eta ondorioz etena, dá justuki kontrapuntua on estilo progresiboa eta ondorioz askea. Ikus ondoko esaldia (aterea tik "A course in microeconomic theory" ganik David M. Kreps):

The primary target for this book is a first-year graduate student who is looking for an introduction to microeconomic theory that goes beyond the traditional models of the consumer, the firm, and the market.

Nóla emanen genuke esaldi hori euskaraz?

Zenbat-eta regresiboagoa izán sintaxi bat (eta euskara estandarra oso regresiboa da), hainbat etenagoa izanen da haren diskursoa. Sintaxi regresiboaren estruktura postpositiboa (zentzu zabalean) dú baldintzatzen, erabat baldintzatu ere, diskursoa (esan nahi baita pensamendua, komunikazioa, erlazio personalak,..., hau da: jendakiok dugun onena).

Estilo regresibo etenak ez du soilik kritikoki mugatzen kalitatea on gure diskursoa (estilo eten fortzatuan arituko gara askoz txartoago zeinda estilo askean, irekian, pausatuan, jarraituan, progresiboan, informatiboan,...); baizik-ze, areago, baita baldintzatuko du kantitatea on xehetasunak, referentziak, datuak, ideiak eta abar zein eman ahalko ditugún erosotasunez (izan ere, estilo ahalgabe horrek dú oztopatzen progresioa on gure pensamendua edo hizketa, kantitatean eta kalitatean). [22] [>>>]