astelehena, ekaina 27, 2005

Pentsamolde induktiboa vs. deduktiboa

Scivolemo japoniarra mintzo zaigu (hemen eta hemen) burúz diferentzia funtzionala zein den existitzen artén pentsatu an molde induktiboa (head-last) eta pentsatu an molde deduktiboa (head-first), eta aldezten du sor dadin sistema prepositibo bat an euskara:
[23:37:29] Josu Lavin dice:Jesus Rubio vole crear un systema prepositivo in basco
[23:38:02] scivolemo dice:Eum supporto ab Iaponia!
Iruditzen zaigu ze halako testigantzak dirá zinez baliotsuak afin behingoz kontura gaitezen ze hemen (eta Japonian) existitzen dén azpigarapen linguistiko-komunikatibo diferentzial esanguratsu bat, zeini kasu egin behar genioken baldin interesatzen bazaigu hobetzea bizi-mailá on hizkuntz erabiltzaileak.

Baina, zér esan nahi dugu noiz diogun pentsamolde induktiboa edo pentsamolde deduktiboa? Hori argitzeko, ez dut aurkitu aipu hoberik ezi artikulu bat zein Mitxel Kaltzakorta-k publikatu zuen an 1997, titúlatzen "Norbaiten edo zerbaiten berri ematen". Artikulua oso ona da, nire ustez, eta ematen ditu hainbat intuizio klabe burúz arazoa on euskara komunikatiboa. Besteak beste, Kaltzakorta-k dio honako hau:
Osagarrietako informazioek guneari egiten diote referentzia, haren mendekoak dira-eta. Esan liteke osagarriak zintzilik, eskegita, daudela gunetik informazio aldetik.

Eta informazio guzti hau, gune-osagarriena alegia, estruktura bitan, oro har, eman daiteke: egitura analitikoan eta sintetikoan. Ordena analitikoan (eduki globalenetarik parteetara) honela:
(1) "NESKA bat ezagutzen dut hilegorria, itzelezko autoa duena eta mutilez inguratuta ibiltzen dena"
Eta ordena sintetikoan (parteetatik globalenera) honetara:
(2) "Itzelezko autoa duen eta mutilez inguratuta ibiltzen den NESKA hilegorria bat ezagutzen dut"
[Kaltzakorta, 1997]
Hortxe dugu zértan datzan diferentzia artén ordena induktiboa (zein doan parteetatik globalenera) eta deduktiboa (zein doan globalenetarik parteetara). Kaltzakorta-k, bere artikulu mamitsu horretan, dio:
Zentzu komun hutsak erraten badigu ere (1) perpausa erraz prozesatzen dugula, eta (2)a penaz, nekez, erakutsi gura nuke horren zergatiak.
...
(Ordena sintetikoan) lehen osagarria irakurrita, beronen informazioa aidean geratzen da zeri lotuko zain. Bigarren osagarria irakurririk, beronen informazioa -lehenengo osagarrienaz gain- eskegita gelditzen da zeri oratuko begira. Gunea irakurri ondoan ez dugu makala hartzen lasaitua, oraintxe baitakigu zeri egiten dioten referentzia irakurririko osagarriek. Baina oraindino buruan gordeta ote daukagu irakurritako osagarri bien informazioa? Ez dut uste, irakurleak eduki ezik elefante memoria edota gastatu ezean itzelezko energia informazioa atxikitzen gogoan.
...
Hara zergatik ikuspegi pragmatikotik (kostua-irabazia) ikertuta (2)a lako estrukturak ez diren komunikagarriak, informatiboak. Buru-nekagarri dira, porrot egiten dute eta sarri irakurleen amorragarri eta uxagarri bihurtzen dira.
...
Ordena analitikoko (1) perpausa prozesatzeak ez du eragiten nekerik, (2)ak ez legez. Izan ere, lehenengo emanez gero informazio nagusia, gunea, beronen informazio globala osatuz-osatuz osagarriak progresioan. Eta, jakina, pertsonen berri emateko esanikoek balio dute gauzen berri emateko ere. [Kaltzakorta, 1997]

Nik uste ze Kaltzakorta-ren artikulua hain da argia non ez duen behar batere komentariorik, ezbada esatea ze jotzen du bete-betean gain iltzea.

Soilik aipatu ze, Kaltzakorta-ren adibide hori irakurrita, etorri zaigu burura beste adibide bat (on Asier Larrinaga), zein nuen komentatu hemen:

- (?) Telealarma sistema bakarrik bizi diren eta mugitzeko zailtasunak dituzten pertsonei bizi kalitatea hobetzeko sortu zen

- HOBETO: Telealarma sistema bakarrik bizi diren pertsonei eta mugitzeko zailtasunak dituztenei bizi kalitatea hobetzeko sortu zen.
Kaltzakorta-ren kasuan bezala, zentzu komun hutsak erraten digu ez dagoela konparazio posiblerik artén Larrinaga-ren adabakia eta gaztelaniazko itzulpena:
El sistema de telealarma surgió para mejorar la calidad de vida de las personas que viven solas y tienen dificultades para moverse.
Hantxe genioenez:
Bistan da: posposizioek (estruktura eta baliabide pospositiboek) huts egiten dute noiz eraman behar dute karga komunikatibo handia, ez baitziren horretarako sortu. Edo bestela esanda: soluzioa, esan nahi baita tajuzko soluzioa, ezin da lortu ezpada gaindituz euskara estandarraren muga estuak, eta luze gainera (estruktura eta baliabide prepositiboak dira ezinbestekoak; ala ez?).
[43] [>>>]

Etiketak: , ,

6 Comments:

Blogger Avalanche said...

Caro amico Jesus,

Sic, Scivolemo supporta la idea que in una lingua deductiva est plus facile pensar quam in una lingua inductiva como la sua propria, le japonese.

Ille sempre scribe con iste pseudonymo, in mi opinion, perque sus opiniones poterean esser multo mal comprenditas in Japonia, et forsan haber "certos et veros" problemas, perque ille scribe alicunas vices ab le sito de travalio.

La defensa de ideas como la tua non poten esser ben comprenditas per personas pauco intelligentes, il est a dicer, per la majoritate.

Un euskaldun nunquam te recognoscera que ille pensa in erdara. Hodie isto est la norma inter totos los euskaldunes con studios medios-superiores.

Illes sapen parlar in euskara, ma pensar lo facen evidentemente in la lingua que melio cognoscen: le erdara (=lingua romanica castellana aut francesa).

Amicalmente

Josu Lavin
**********

astelehena, ekaina 27, 2005 1:14:00 PM  
Blogger Jesus Rubio said...

Kaixo Josu:

Ez nago batere ados kin zure planteamendu elitista hori. Nik uste dut ezen bai ideia hauek, eta baita ideia guztiak ere, izan daitezke perfektuki ulertuak per edozein pertsona zein dago interesaturik an gaia, eta, esan gabe doa, per edozein hizkuntzalari, itzultzaile edo/ta euskaltzain (euren argudio eta adibide-falta da bakarra zein ez da ulertzen).

¿Non dago arazoa afin ulertu artikulua hon Mitxel Kaltzakorta, non argi gelditzen baita ezen, oro har, esanguratsuki hobe baita ordena deduktiboa ezi induktiboa? ¿Non dago arazoa afin uler dezagun ezen esanguratsuki hobe dira estruktura eta baliabide prepositiboak afin inplementatu ordena deduktiboa?

Razonamendua da bereziki gardena, eta ebidentzia abrumatzailea.

Bestalde, euskaldun askok eta askok onartuko dizute ezen moldatzen dira hobeto gaztelaniaz ezi euskaraz, inkluso Euskaltzaindian. Gehienetan, gainera, aski ebidentea izaten da. Bernardo Atxagak zioen hau:

Eta, sumatu baino gehiago, gure begiokin ikusten dugu euskara, han eta hemen, lehengo erreten xumeetara itzuli dela (...)Gainera, begiek adierazten digutena indartu egiten zaigu entzuteari ekiten diogunean: gure belarriak dio euskararen alde ari diren pertsonaia publiko asko eta asko, baita Aizarnazabaleko baserri zulo batean sortutakoak ere, gaztelerara pasako direla mikrofonoetatik bost edo sei metro urrundu bezain azkar, eta pasa, noski, urpean egon eta arnasa hartzeko premia larrian dagoen igerilariaren moduan.

[Egunero, 2003-III-5. Letra lodiak neureak dira.]

Testigantza razonatuak eta kontzienteak dira biziki baliotsuak, zeren errazten baitute bidea; baina, haruntzago hon testigantza gehiago edo gutxiago razonatuak, edo gehiago edo gutxiago kontzienteak; hor dago ebidentza hon mila eta bat itzulpen, diskurso, liburu, deklarazio, artikulu, dokumental, informatibo,... ze(inek) ez dute ametitzen konparazio serio bat kin euren kontraparteak an gaztelania edo frantsesa, bai idatzian eta baita mintzatuan ere.

asteartea, ekaina 28, 2005 11:09:00 AM  
Blogger Avalanche said...

Caro Jesus,

Io diceva que:

La defensa de ideas como la tua non poten esser ben comprenditas per personas pauco intelligentes, il est a dicer, per la majoritate.

Isto est elitista? Isto est la puta realitate, ab la qual io voleo fugir.

Qui ha comprendito usque a hodie las ideas de tu libro?

Quales scriptores han modificato in alique su maniera de scriber?

Est-que Bernardo Atxaga lo ha facto?

Amicalmente

Josu Lavin
**********

asteartea, ekaina 28, 2005 12:03:00 PM  
Blogger Jesus Rubio said...

Kaixo Josu:

Gauza bat da ez ulertea, eta beste gauza bat oso diferentea da ulertu nahi ez izatea.

Ulertzea da hain erraza nola irakurtzea, adibidez, atzoko zutabea hon Anjel Lertxundi an Berria:

Zoriondu gaitzazue, gaur zutabegileon eguna baita, ez baikara aitak, amak, amaginarrebak, ikastolak, liburuak, dentistak eta ginekologoak, jostunak eta nudistak, maiteminduak edo bananduak baino gutxiago: .... [Hasiera hon zutabea]

edo gaurkoa:

Testu zaharren batean frankantzia hitza bilatuko bazenu, hona egia: ez du Francok hainbeste maite zuen Santa Teresaren beso ustelgabeak usain ona duenik esan nahi. [Lehenen esaldia]

Azter dezagun atzokoa:

Zoriondu gaitzazue, ...

Zoriondu gaitzazue, gaur zutabegileon eguna baita, ...

Zoriondu gaitzazue, gaur zutabegileon eguna baita, ez baikara aitak, ... (bezalakoak?)

Hor amaitzen badugu intonazio-unitatea, ez dugu ondo prozesatuko zati hori, zeren ez baitakigu zehatz-mehatz zertara datorren, eta, beraz, akaso aurreneko momentuan parekatuko dugu kin aurreko "baita" hori, eta pentsatuko dugu ezen zoriondu behar gaituzte bai "gaur zutabegileon eguna baita" eta baita "ez baikara aitak". Baina, nola ordena pospositiboan ez baita koherentziarik, dudatan geldituko gara, eta sosegu gabe itxaroten harik amaitu esaldia: horrek, bistan da, estutuko gaitu.

Zoriondu gaitzazue, gaur zutabegileon eguna baita, ez baikara aitak, amak, amaginarrebak, ikastolak, liburuak, dentistak eta ginekologoak, jostunak eta nudistak, ...

Hor doaz hainbeste intonazio-unitate, zeinen zentzu definitiboa daukagu eskegita ti finala hon esaldia:

Zoriondu gaitzazue, gaur zutabegileon eguna baita, ez baikara aitak, amak, amaginarrebak, ikastolak, liburuak, dentistak eta ginekologoak, jostunak eta nudistak, maiteminduak edo bananduak baino gutxiago: ....

Hara! Izan zitekeen:

Zoriondu gaitzazue, gaur zutabegileon eguna baita, ez baikara aitak, amak, amaginarrebak, ikastolak, liburuak, dentistak eta ginekologoak, jostunak eta nudistak, maiteminduak edo bananduak: ....

Izan zitekeen:

Zoriondu gaitzazue, gaur zutabegileon eguna baita, ez baikara aitak, amak, amaginarrebak, ikastolak, liburuak, dentistak eta ginekologoak, jostunak eta nudistak, maiteminduak edo bananduak baino gehiago: ....

Izan zitekeen:

Zoriondu gaitzazue, gaur zutabegileon eguna baita, ez baikara aitak, amak, amaginarrebak, ikastolak, liburuak, dentistak eta ginekologoak, jostunak eta nudistak, maiteminduak edo bananduak bezalakoak, zeinek ez dute nahi izaten zoriondu ditzatela: ....

Izan zitekeen:

Zoriondu gaitzazue, gaur zutabegileon eguna baita, ez baikara aitak, amak, amaginarrebak, ikastolak, liburuak, dentistak eta ginekologoak, jostunak eta nudistak, maiteminduak edo bananduak, baina bai bihotz onekoak: ....

Izan zitekeen:

Zoriondu gaitzazue, gaur zutabegileon eguna baita, ez baikara aitak, amak, amaginarrebak, ikastolak, liburuak, dentistak eta ginekologoak, jostunak eta nudistak, maiteminduak edo bananduak bezain inportanteak, baina irabazi dugu gure lekutxua: ....

Izan zitekeen ...

Eta, azkenik, izan zitekeen:

Zoriondu gaitzazue, gaur zutabegileon eguna baita, ez baikara gutxiago ezi amak, amaginarrebak, ikastolak, liburuak, dentistak eta ginekologoak, jostunak eta nudistak, maiteminduak edo bananduak: ....

Kaltzakortak dioen moduan, zentzu komunak berak erraten digu ezen azken hau da luzaz hobeago ezi hori zein izan da aukeratu per gure ereduzko idazlea , baina, hala ere, gure ereduzko idazleak aukeratu du ereduzko kaka zaharra.

Gaurkoan:

Testu zaharren batean frankantzia hitza bilatuko bazenu, ...

Testu zaharren batean frankantzia hitza bilatuko bazenu, hona egia: ...

Testu zaharren batean frankantzia hitza bilatuko bazenu, hona egia: ez du Francok ...

"ez du" horren sujetoa izango al da "Francok"? Jarrai dezagun:

Testu zaharren batean frankantzia hitza bilatuko bazenu, hona egia: ez du Francok hainbeste maite zuen Santa Teresaren beso ustelgabeak ...

"ez du" horren sujetoa izango al da "Santa Teresaren beso ustelgabeak"?

Testu zaharren batean frankantzia hitza bilatuko bazenu, hona egia: ez du Francok hainbeste maite zuen Santa Teresaren beso ustelgabeak usain ona duenik ...

?

Testu zaharren batean frankantzia hitza bilatuko bazenu, hona egia: ez du Francok hainbeste maite zuen Santa Teresaren beso ustelgabeak usain ona duenik esan nahi.

Ah!!! Sujetoa zen "hitz horrek", eta Anjel Lertxundi ereduzkoa kontatzen ari zitzaigun zer ez duen esan nahi hitz horrek.

Ibon Sarasolak, Juan Garziak eta Bernardo Atxagak (Trinitate guztiz santuak) aukeratu dute bide bat; baina horrek ez du esan nahi ez dutenik ulertzen zer gertatzen ari da.

Bistan da, gure guruek tratatzen dute zentzu komuna nola bailitzan zentzu komunekoa.

asteazkena, ekaina 29, 2005 10:31:00 AM  
Blogger Avalanche said...

Kaixo Jesus,

Ezin da kontua hobeki azaldu eta adierazi.

Ulertzen dutenarren, ez ulertuarena egiten dute.

Jakinaren gainean daude aspaldi handitik, baina euskara beren ogibidea bilakatua dute eta euskaldunontzako galbidea.

Viva zu!

Olé tus cojones!

Josu Lavin
**********

asteazkena, ekaina 29, 2005 2:09:00 PM  
Blogger Erramun Gerrikagoitia said...

Interes handiaz segitzen dut zuen dialogoa, zeina da gehiago ezi elkar-
hizketa hutsa zeren dialogoa da -dia-logoa (dia, arartez eta logoa,
razonamendua)- esan nahi bait da arartez razonatzea. Apportatzen duzue
biok gehiago ezi uste dutena askok. Viva zuek. Geroak esanen du gero,
baina guk ez dugu posiblea jakitea hori oraino ziur.

Salutatzen zaituztez gogotik.

Patras, Grezia. Ekaina 30 osteguna, 2005.

Erramun Gerrikagoitia

larunbata, uztaila 02, 2005 9:11:00 AM  

Argitaratu iruzkina

<< Home