osteguna, maiatza 07, 2020

Akaso ezin da dena batera egin, eta joan behar da gradualki

Zioen atzo Txopik:
Nik jarriko nuen denak singularrez. Alde batetik geyo xinple eta bestalde geyo motz.
Dudagabe, hori ere aukera bat da. Horren inguruan, ikus ondorengo pasartea ti nire idatzia titulatzén "Buruz hizkuntzen garapen sintaktiko-diskursiboa" an "Hizkuntzen berdintasun komunikatiboa: mitoa ala errealitatea?" (Mendizabal, 2014:109)]:

Estruktura horretan aurreratzen da aditz laguntzailea afin adierazí ergatibitatea e bere aurreko subjektu aktiboa. Esan nahi baita ze:
..., dira kode konventzionalak zein duten jartzen hegoak ki komunikazioa...
dá berdin nola:
..., dira kode konventzionalak zeinek jartzen dituzten hegoak ki komunikazioa...
zein ez dabilen hain ondo nola lehenengoa (eta, jakina, hain ondo ez dabilena, ez da erabiltzen). Artikulu horretan, hauxe nioen burúz erabilera hori (2014:108):

Holako kasuetan, noiz laguntzailea aurreratzen zaion ki aditz nagusia (hala nola ki bere objektua), bereziki interesgarri dateké aditza singularrean ematea, zeren hiztunak, aditz laguntzailea emateko puntuan, akaso ez du oraindik guztiz erabaki bere objektuaren numeroa. Bestalde, horrela, "zein" erlatibo monosilabikoak izan leike funtzio ergatiboa ere.

Artikulu hartan erabili nuén objektu-konkordantzia singularra noiz ere aditz perifrastiko bat aurreratzen zitzaion ki bere objektua. Aukera ona da baina, akaso ezin da dena batera egin, eta joan behar da gradualki. []

Etiketak: , ,