Arakatuz artén gure paper zaharrak, topatzen ditugú lanak nola ondorengo hau, non enpresaren teknologiak eskatzen ditú hala langile trebatuak nola ere langile ez-trebatuak, sortuz heterogeneitatea artén langileak, eta horrekin interes-konfliktuak (ikus ere "Sarrera endogeno gauzatua").
Egokiera horretan, mehatxu endogeno kapitalista batek eragin ahal dú enpresa instalatua hasieratik jaio dadin nola enpresa kapitalista (hasierako enpresari sortzaileak mimetizatuko luké lehiakidearen sarrera potentziala), non langile trebatuak ere izanen zirén bazkide kapitalistak, bitarten langile ez-trebatuak izanen lirakén langile kontratatuak (ez bazkide kapitalistak) ganik enpresa kapitalista hori (langile kontratatuek ez dute nahikoa botererik ki fortzatu enpresa kooperatibo bat). Horrá lan hori, osoa:
zeinen hasiera dén hau:
eta non, genioenez, ezberdintzen dirén bi langile-mota (trebatuak eta ez trebatuak) kin
negoziazio-botere ezberdinak, halan ze osatuko dituzté
koalizio edo sindikatu ezberdinak ere:
... langile trebatuak erabat berdinak dira euren artean eta ez da existitzen euren arteko interes-gatazkarik. Baldintza hauetan balizka dezakegu L langile trebatuek talde trinko bat osatuko dutela, zeinek aho batez hartuko baititu bere erabakiak.
(...)
Langile ez-trebatuak, aldiz, perfektuki ordezkagarriak dira, eta horrexegatik ez dute botererik. Hori dela eta eredu honetan langile ez-trebatuen koalizioa ez dugu formalki modelatuko (formalizatuko bagenu ez luke eraginik). [Rubio, 2002]
Gauza da ze, hasierako enpresari sortzaileak,
aurrikusiz mehatxu endogeno kapitalista hori, bultza leiké
kapitalista bakarreko enpresa bat (non sortzailea bera den kapitalista bakar hori), edo
elkarte kapitalista bat non
enpresari sortzaile hori bazkidetuko dén kin langile trebatuak, eta non langile ez-trebatuak izanen dirén enpresako langile kontratatuak. Hasierako sortzailearen aukera hori horrela zehazten dugu an gure lan horren eredua:
Nabarmedu behar dugu ze
lehiakide endogeno hori merkatuan sartzekotan, sartuko litzaké justuki nola
enpresa kapitalista bat non langile trebatuak izanen zirén bazkide kapitalistak eta non
langile ez-trebatuak izanen zirén langile kontratatuak (ez bazkide kapitalistak).
Eta, genioenez, hori aurrikusiz, hasierako enpresariak nahiago izanen du bere merkatuan sartu nola
elkarte kapitalista kin langile trebatuak (aipuko ELKAR estrategia,
mimetizatuz sarrera endogenoaren emaitza, eta horrela deseginez mehatxu endogenoa) ezenezta izán
enpresari kapitalista bakarra (aipuko BAKAR estrategia) an enpresa bat non mehatxu endogenoak (kasu honetan mehatxu kapitalista) bere lana eginen luken,
sartuz nola elkarte kapitalista zeintan ez litzaken egongo hasierako enpresari sortzailea, [2314] [
>>>]
Etiketak: ekonomi teoria, ekonomia industriala, lanak