Zubereran: au > ai → nauzu > naizu

Atzokoan genioenez, zubereran honako bilakaera fonetikoa gertatu da:

...-au- diptongoa -ai- izatera aldatu da...[Zuazo, 2014:150]

WIkipedia-n, Zuazo-ren adibide berberak erabiliz, zehazten da ze bilakaera horren irispena dá ia erabatekoa:

Aditzean bertan ere sortu dirá adizkiak nola hau:

• nauzu > naizu
  

nola ikusi ahal dugun an ondoko taula on Yrizar (1980), zein den referitzen ki Atharratze:

non "-i-" hori an "zuk ni naizu" ezin den interpretatu nola partikula prepositibo datiboa ("nork-nor" adizkia baita), sugerituz sendoki bilakaera fonetiko huts bat. [2031] [>>>]

Eta nóla sortu zen 3. personako alokutiboa?

Atzo ikusten genuen nóla, analogiaz, sortu zén 2. personako pseudo-alokutiboa tikan 3. personako alokutiboa. Eta nóla sortu zen 3. personako alokutiboa? Irizar-ek berak kontatzen digu aipátuz Schuchardt:

deutza + -i- , -k = d-i-eutza-k  =  dxeutzak

Eta hor dago gure betiko "-i-" prepositibo datiboa, kasu honetan gé "-k-" epentetikoa. [2013] [>>>]

Analogiaz respektu 3. personako alokutiboa: "dxeutzák / dxeutzaná"

Galdetzen genuén atzo:

Nóla heltzen dá:

• deusk / deuná

harik-eta:

• dxeutzúk / dxeutzuná?

zeini Josu Lavin-ek erantzun:

dxeutzak & dxeutzana
adizkietaric
dxeutzuk & deutzuna
adizquietarat.
Erraz!

Bai, hala da. Nolabait esanda, lehengo eredu zaharragoa (ez zaharrena) bazter uzten da:

• deusk / deuná

eta analogiarako aukeratzen dá 3. pesonako alokutiboa:

• dxeutzák / dxeutzaná

nondik zuzenean sortzen dén gure 2. personako alokutiboa. Irizar-ek dio:

Holaxe. [2012] [>>>]