'neitzun' dá plurala e 'neizun' nola 'nitzun' dén plurala e 'nizun'

Har dezagun lehenengo parea e adizkiak (neizun - neitzun) tikan herenegungo sarrera (erantzunez ki hango komentarioa e Josu Lavin):

Nire ikuspegitik, ez litzake egon behar duda handirik gain egokitasuna e "neizun" moduko forma singularrak ki bete funtzio subjuntiboa an euskara batua. Azken buruan ari gara buruz adizki batzuk (subjuntibo singular horiek) zein erabili dirén an funtzio subjuntibo hori ia tikan "hasiera e denborak". Euren jatorria oso argia da: "egin" aditza (zein, momenturen batean hasi zen erabiltzen an perifrasi subjuntiboak):

neizun = negizun

Harago, "neizun" hori ez da baizik iraganeko forma indikatiboa, pertenitzén ki "egin" aditza, zein momenturen batean hasi baitzen erabiltzen kin zentzu subjuntiboa (berdin nola "goazen" edo "gatozen", baina iraganaren kasuan adizkiak jada jantzita zekarrén bukaerako "-n" subjuntiboa):

on deizula

zein gero, perifrastikoki, honela ere emanen zen:

on egin deizula

Ez da, hortaz, adizki horietan ezer berezirik salbu euren laburtasuna (zeinen bila ari ginen) eta euren zilegitasun subjuntiboa (holaxe erabili dirá ez soilik sartaldean, baizik ere euskara zentralaren zati handi batean (gipuzkeran) atzo bertararte.

Gero dauzkagu pluralak, non batuko formek dúten erakusten arazo larriak. Hor, báda pluralak egiteko mekanismo bat, zeinen emaitzak diren aski laburrak (akaso laburrenak), eta zein ez den pertenitzen ki ezein hizkera, baizik-ze dén euskararen mekanismo orokorra, eta orokorki erabilgarria noiz ikusi egoki: hóri da mekanismoa nondik, adibidez gipuzkeran, Azpeitiko varietatean, eta Errezilgo azpivarietatean, emanen duté "nitzun" nola plurala e "nizun":

edota "ziztan" nola plurala e "zidan", edota "zizkun" nola plurala e "zigun":

Aplikatuz mekanismo pluralgile orokor hori ki gure goiko subjuntibo singular regular batuak, aterako zaizkigú goragoko formak.

Bestalde, Zuberoan, erabiliz ber mekanismo pluralgile orokorra, oso antzeko formak erabiltzen dituzte afinda eman iraganeko indikatiboa, hala singularrean nola pluralean, baina bádira diferentziak ere. Adibidez, Larrauko varietatean, singularrean daukagu "neizün", "neizien", "nen", "zeneitan", "zeneikün", "zenen", "zeitan", "zeizün", "zeikün" eta "zen":

eta pluralean: "geneitzün", "geneitzien", "zeneiztatzien", "zeneitzen", "zeneizkützien", "zeneitzien", "zeiztaden", "zeitzien", "zeitzen", "zeizkien", berriro "zeitzien" eta berriro "zeitzen":

Forma hauek guztiak, niretzat, ez lirake baizik konfirmazioa ezen goragoko formetan euskararen mekanismo pluralgile orokorra ondo aplikatu dela. [⇶]

Konkordantzia pluralek ondo astundu ahal dituzte flexio datiboak

Zioen herenegun Gilenek buruz flexio subjuntibo pluralak:

Hona pluraleko formen konparazioa adizki klasikoak ere inklus:

dietzon = deizkion = diezazkion
dietzadazun = deizkidazun = diezazkidazun
dietzaguzuen = deizkiguzuen = diezazkiguzuen
dietzeten = deizkieten = diezazkieten

Aurrena ondo finkatuta utzi beharko genuke ze, objektu-konkordantzia singularretan, "egin" aditza dá argiki sinpleagoa zein  "*ezan" aditza (eta baita regularragoa ere):

deion  = diezaion = diezon
deidazun = diezadazun
deiguzuen = diezaguzuen
deieten = diezaieten = diezeten
neizun  = niezazun
zeidaten = ziezadaten
geneizuen = geniezazuen
zeieten = ziezaieten = ziezeten

Pluraletan, "deizki-" formako laguntzaileek mantentzen dute abantaila argia respektu oraingo  "diezazki-" batuak (ez dagoelarik diferentzia handirik respektu "dietza-" formak):

deizkion = dietzaion = diezazkion
deizkidazun = dietzadazun = diezazkidazun
deizkiguzuen = dietzaguzuen = diezazkiguzuen
deizkieten = dietzaieten = diezazkieten
zeizkion = zietzaion = ziezazkion
zeizkidazun = zietzadazun = ziezazkidazun

eta erabilíz zenbait kontrakzio:

deizk(i)on = dietz(ai)on = diezazk(i)on
deizkidazun = dietzadazun = diezazkidazun
deizk(ig)uzuen = dietzaguzuen = diezazk(ig)uzuen
deizk(i)eten = dietz(ai)eten = diezazk(i)eten

Oro har sinpleena eta errazena litzaké "egin" subjuntibo datiboa. Edonola ere, esan behar da ze, konkordantzia pluralek ondo astundu ahal dituzte flexio datiboak, eta, nire ustez, preferenteki ez lirake eman behar konkordantzia horiek (zein, jakina, beti ere egonen liraké aukeran), erabilíz komunzki konkordantzia datibo singularrak, eta oso bereziki noiz objektua datór ondorenda flexio datiboa:

Eman nión nire gauza guztiak.
... afinda eman neión nire gauza guztiak.
Eman zigún gure gauza guztiak.
... afinda eman zeigún gure gauza guztiak.

[⇶]