Gauza da ze "ninduen" dá jatorrizko forma nondik gerora sortuko dén "nind-", zein, bere jatorrian ez den prefijoa, baizik "n-i-n-du-en", eta nondik sortuko dirén beste analogia guztiak
Zenioén atzo, Josu:
Barka, baina nind- ez da prefixo bat. D hori Uarekin batera baitoa: DU
ninDU
Gauza da ze "ninduen" dá jatorrizko forma nondik gerora sortuko dén "nind-", zein, bere jatorrian ez den prefijoa, baizik "n-i-n-du-en", nondik sortuko dirén beste analogia guztiak.
"ninduen" edota "gintuen/ginduen" sortzen dirá honela:
- n-e-du-en > n-e-n-du-en → n-i-n-du-en
- g-e-i-tu-en > g-i-tu-en > g-i-n-tu-en
non agertzen zaigún iraganeko "-e-" regularra. Hor ez dago "DA" orainaldikoa, baizik, "-E-DU-" (an "n-e-du-en), non "-du-" hori dén erroa on "*e-du-n" aditza, eta "i-tu-n" pluralekoa (an "g-e-i-tu-en"), sortuz "hark gu g-i-tu-en > g-i-n-tu-en". Hau da: ez dago "-DA-" irregularrik, baizik "-e-" regularra.
"n-i-n-du-en" dá jatorrizko forma, eta horregatik zaharrena artén antzeko forma horiek guztiak:
Eredu zahar horretatik joanen ziren sortzen beste forma analogiko guztiak, tipikoki hartuz "nind-" prefijoa (orain bai), eta gero "-e-" iraganekoa, nola an:
- nind-e-kar-rren
Etiketak: ninduen


