Atzokoan komentario batek azpimarratzen zuén biraoen efektu katartikoa:
Nik uste ze biraoak jartzen gaituzte harremanetan kin sentimenduak.
Baldin naiz hasarre, ez da nahiko esatea zertaz naiz hasarre, "Zeren
dute suspenditu ni ba (bat) azterketa ta nuen merezi ba bikain". Oso
ongi, primeran, ze geyo? Ba sumendia zein dut barruan, dut nahi
kanporatu eta kin deskripzioa ez da nahikoa, behar dut bota ba birao
gogorra ki barruak hustu, ki in (egin) ba katarsi.
Hor da gakoa, sentimenduak, haratago ze informazio hutsa.
Bai, biraoak eta orohar hizkera zatarra aurkitzen dira an mutur hiperexpresiboa on hizkera kolokiala, eta hiperexpresiboa izanki, euren efektibitatea eta indarra agertzen da oso lotua kin hitz-ordena (noiz dirén minimoki konplexuak), zeren hitz-ordenak ez du soilik baldintzatzen mezuaren ulermen informatiboa, baizik ere bere expresibitatea; alegia, baldintzatzen du mezuaren efektibitate informatiboa eta expresiboa (báda atzerakarga informatiboa, eta atzerakarga expresiboa ere).
Bestalde, hiperexpresibitate askatu horrek izan ahal ditú efektu katartikoak gain egoera fisiko eta emozionala on mezu-emailea, liberatuz hiztunaren barneko tensioak hala an gorputza nola an arima. Hala esanen luké, adibidez, Emma Byrne-k an bere "Swearing is god for you", aráuz ondoko referentzia aterea ti Gazteberri aldizkaria (2019):
[biraoak esatea] ... gorputzerako zein arimarako onuragarri ere izan daiteke. [Gazteberri, 2019]
Alde horretatik, esango genuke ze
komunikazio efizientea eta efektiboa izanen litzaké
gorputzerako zein arimarako onuragarri orokorrean, eta biraoak eta hizkera zatarra ez lirake baizik komunikazio orokor horren
manifestazio berezi bat, non
kolpe batez,
dramatikoki eta
supituki gertatuko litzakén efektu katartiko moduko bat kin efektu bereziki intensoak eta diferentzialak (intentzioa eta beharra diferentea da).
Gure aldetik ez gara sartzen an efektuak zein komunikazio-modu konkretu batek izan ahal dituén gain hiztunaren ongizate fisiko edo animikoa, ez da gure helburua: izan ere, guretzat nahikoa baita esan ahal izatea ze hizkera-modu horrek ahalbidetzen dú komunikazio hobeagoa eta adaptatuagoa ki intentzio komunikatiboak eta expresiboak on erabiltzailea an modu gutxio baldintzatua, eta zentzu horretan askeagoa, hobeagoa. Eta komunikazio hobea berez da helburu bat, helburu humano oinarrizkoenetakoa gainera.
Gainera, hizkera zatarra izan ahal da modu askotakoa, izan ahal da berez informatiboagoa edo gutxio informatiboa (informazioa ere eman ahal da bidéz hizkera ondo zatarra), sortzaileagoa edo gutxio sortzailea, konplexuagoa edo gutxio konplexua, transversalagoa edo berezituagoa, kariñosoagoa edo gutxio kariñosoa, katartikoagoa edo gutxio katartikoa, adaptatuagoa ki egoera konkretu bakoitza edo gutxio adaptatua, hizkera zatarra izan ahal da expresio gogorra, baina berdin integratu ahal den an expresio umoristikoa, bilakatuz divertigarria.
Azken buruan, hizkera zatarra konsideratu ahal da beste registro komunikatibo bat, zeinekin kontatu ahal dirén txisteak kin informazio sinple edo konplexua ere, zeinekin rapeatu ahal den (akaso emánez informazio konplexua), zeinekin oihukatu ahal diren mezu expresiboak, zeinekin gatzozpindu ahal dén berdin lan-batzar bat nola ere lagunartekoa, baldin hala nahi bada (eta, jakina, registro hori existitzen bada).
Personalki, egoerarik ezustekoenetan ere entzun dugu nóla erabiltzen den hizkera zatarra kin normalitate osoa bilátuz sinpleki expresibitate berezi bat an textuinguru ez bereziki katartikoak, baizik sinpleki expresiboak, non informazio bat eman nahi den baina ondo atondua kin hizkera transversal bat, akaso oso lotua kin umorea ere (hau ere transversala eta ondo atondua eta are elikatua kin elementu ondo expresiboak, zein izan ahal diren zatarrak edo ez).
Hari hiperexpresibo horren kontrako muturrean izanen genuké
hizkera informatibo hiperneutroa, zeinen exponente nagusia izanen litzakén
hizkera periodistiko neutroena, eta dakigunez,
hor ere, hitz-ordenak guztiz baldintzatzen dú diskursoa. [2520] [
>>>]