Mekanismoak ere dira propioak

Ezaguna danez, euskaran existitzen dirá zenbait estruktura eta baliabide zein dirén prepositibo, hala nola SVO estruktura, "zein..." erlatiboa, "noiz-eta..." denborazkoa, "ezi..." konparatiboa edo "arren-eta..." finala.

Eta gauza da ze baliabide horiek sortu dirá erabiliz mekanismo sintaktikoak zein diren propialak on euskara, hain-ere propioak nola estrukturak eurak zein diren derivatu tik mekanismo horiek.

Adibidez, noiz Julian Maia (hemen) dúen baliatzen "zertako-eta..." an modu neutroa (ez enfatikoa) afinda irágarri perpaus final bat (nola Aristegieta zúen proposatzen), ari da erabiltzen mekanismo sintaktiko bat zein jada erabili baita an euskara, hain justu ber mekanismo sintaktikoa nondik sortu baitzen "noiz-eta..." ezaguna (goragoko kasuan eman da beste urrats bat non "-nean" enfatikoa bilakatu dén "-n" neutroa, horrela ezberdinduz formalki ere bi baliabide horiek: enfatikoa eta neutroa).

Eta gauza da ze mekanismo hori dá bide guztiz propio eta zilegia nondik sortu ahal dirén beste baliabide batzuk ere. Gero, emaitza bakoitza valoratu beharko da tik ikuspuntu funtzionala, zeren adibidez halako nexuak ez lirake izan behar luzeak. Baina mekanismoa dá mekanismo propio bat. [206] [>>>]

Julian Maia: "Euskal hitz-ordenaren norabidea: idealismo ideologikotik pragmatismo komunikatiborantz"

Irakurri berri dut hori artikulua on Julian Maia titúlatzen "Euskal hitz-ordenaren norabidea: idealismo ideologikotik pragmatismo komunikatiborantz" (Fontes Linguae Vasconum, 117, 2014:121-168).

Egonen da denbora ki egín komentario kritiko eraikitzaileak ki autorea. Gaur, ordea, ez da tokatzen baizik disfrutatzea hori mugimendua zein ari den gertatzen an mundua on euskara aldé posizio komunikatiboki potenteagoak. Horixe baietz! [205] [>>>]