igandea, otsaila 28, 2016

Esaldi pluralen efektu berdintzailea

Aurreko sarrera batean ikusi dugú efektu berdintzaile bat an emaitzak on zenbait experimentu noiz baztértu zenbait parte-hartzaile (relevante) zeinekin areagotuko baitziren emaitzetako diferentziak artén hitz-ordena ezberdinak. Orain komentatu nahi genuke beste efektu berdintzaile bat: hura zein gertátu noiz erábili esaldi pluralak

Laka-k eta Erdozia-k aipatzen duté esaldi pluralek bádutela konplexutasun kontzeptual edo/eta morfologiko gehigarria (respektu singularrak), zein euskaraz areagotu egiten da zeren:
... euskaldun gehienentzat ergatibo pluralaren forma –ak dela eta ez –ek; (...). Hau da, -ek forma arrotz egiten zaie euskaldun gehienei, eta ikusten dutenean, prozesatze denborak handitzen dira.  [Erdozia-ren tesia, 2006:117]
Zailtasun ez-sintaktiko horiek (morfologikoak baitira) eragiten duté efektu berdintzaile bat an konparazioa artén SOV eta OSV hala nola ere an konparazioa artén OVS eta SVO noiz erábili esaldien forma plurala:
  • Noiz konparatu SOV eta OSV pluralak (an experimentu indenpendente bat respektu konparazio singularra) ez da agertu diferentzia esanguratsua an errore-portzentajeak, nahizta diferentzia hori esanguratsua izán noiz erábili forma singularrak (behin 10 parte-hartzaile relevante kendutakoan). Kasu honetan esaldi pluraletako irakurketa-denbora bai da esanguratsuki diferentea aldé SOV.
  • Noiz konparatu OVS eta SVO pluralak (an ber experimentua non konpáratu singularrak) ez da agertu diferentzia esanguratsua an errore-portzentajeak, nahizta diferentzia hori esanguratsua izán noiz erábili forma singularrak (behin 5 parte-hartzaile relevante kendutakoan). Kasu honetan ez da diferentziarik izan irakurketa-denboretan ere.
Bi evidentzia horiek erakusten duté ez dela komeni erabiltzea esaldi pluralak an konparazioak, zeren eragiten baituté konplexutasun berdintzaile bat zein ez den gure interesekoa. Izan ere, gure helburua dá isolatzea nóla eragiten duén ordenamendu sintaktikoak gain prozesamendua, bestelako nahasterik gabe.

Hori dela ta, eta edozein interferentzia evitatzearren, egokiena dirudi aurrena egitea experimentu bat non soilik erabiliko dirén esaldi singularrak, eta gero, nahi izanez gero, beste bat non erabiliko pluralak eta akaso anbiguoak ere (edo soilik pluralak, edo soilik anbiguoak). Hain justu horrela egin dute Laka-k eta Erdozia-k noiz konpáratu SOV eta OSV, nahizta, tamalgarriki, ez duten hori egin noiz konpáratu OVS eta SVO (azken experimentu horretan esaldi mota guztiak nahastuta agertzen dira, sórtuz interferentzia nahastaileak).

Beste adibide bat ematearren, hasiera batean, halako experimentu bateko esaldiak ez lirake izan behar negatiboak, eta antzera ere, ez lirake izan behar morfologikoki konplexuak baldin exístitu versio morfologikoki sinpleagoak. Izan ere, konparatutako esaldiak baiezkoak izanda, kanpoan utziko dugu balizko eragin nahastailea zein datorren ti ezezkotasuna, eta singularrean egonda, minimizatuko dugu efektua ti morfologia nominal eta verbal potentzialki arazotsua. Hori dela-ta, konparaziotan hasteko, aski egoki dirudite esaldiak nola:

                 "Gizonak ikusi du emakumea" vs. "Emakumea ikusi du gizonak"

zein Laka-k aipátu an "SVO eta OVS hurrenkerak". Esaldi horiek eta halakoak erabili dira an experimentua zein deskribatzen den an Erdozia-ren "Euskarazko hitz hurrenkera desberdinak prozesatzen" (2006) hala nola an bere tesia (2006), nondik atera dirén artikuluak nola "Processing Derived Word Orders in Basque" non Laka ere agétu artén autoreak.

Hortaz, ikus ditzagun errore-portzentajeak an experimentua zein Laka-k aipátu an "SVO eta OVS hurrenkerak" noizta kéndu gorago aipatutako bi efektu berdintzaileak (hau da, konsideratuz 29 parte-hartzaileak, ordezta Laka-k eta Erdozia-k utzitako 24ak, eta esaldi singularrak) (Erdoziaren tesia, 2006:131):

  • SVO ordenan ("Gizonak ikusi du emakumea"), partaideek huts egin duté esaldien %6.1 
  • OVS ordenan ("Emakumea ikusi du gizonak"), partaideek huts egin duté esaldien %15,5
Nola experimentu horretan parte-hartzaile bakoitzak erabili behar izan dituén 20 esaldi an ordena bakoitza, guztira izanen ditugú datuak ti 29 lagun bider 20 esaldi = 580 esaldi an ordena bakoitza. Hau da, zenbaki absolututan:
  • SVO ordenamenduan, 580 esalditik 36 huts egin dituzte.
  • OVS ordenamenduan, 580 esalditik 90 esaldi huts egin dituzte (2,5 alditan gehiago zein SVO ordenan).
Portzentaien diferentzia hori estatistikoki esanguratsua edo nabarmena da (p < 0.004), esan nahi baita ze oso zaila litzaké ordenen arteko diferentzia hori suerte hutsez gertatzea, halan ze diferentzia hori azaldu behar da. Eta kasu honetan, diferentzia hori egotzi beharko litzaio(ke) ki hitz-ordena (zein aski ondo isolatua gelditu den), halatan non ondorioztatu beharko genuke ze, experimentuko baldintza sinple horietan, SVO atera da esanguratsuki eraginkorragoa (errazagoa, akats gutxiagorekin ulertzekoa) ezi OVS, eta beraz, prozesatzeko errazagoa.

Gainera, ikusia dugunez, experimentu horretan, reakzio-denborak ere izan dirá nabarmenki handiagoak an OVS respektu SVO, eta beste experimentu batean (non erabili soilik esaldi singularrak) SVOk izan zuén errore-portzentaje esanguratsuki txikiagoa ezi OVS eta SOV.

Laka-k bere artikuluan behin da berriro ematen dú aditzera ze "Nabarmentzekoa da ez dugula inolako prozesamendu-abantailarik aurkitu subjektua lehenengo duen hurrenkeraren kasuan [alegia, SVO]" respektu OVS, eta hori ezin onartuzkoa da. [234] [>>>]
____________________________________________________

Irakur serie guztia:

Etiketak: , , ,

larunbata, otsaila 27, 2016

Zein dira oinarrizkoagoak: irakurtzeko denborak edo ulermen-erroreak?

Laka-k eta Erdozia-k aurreko sarreretako experimentuan (eta besteetan ere), zéin irizpide/neurri erabili dituzte arrén baztertu experimentuko partaideak?
  • Erabili al dituzte partaideen irakurketa-denborak? Ez.
  • Erabili al dituzte partaideen reakzio-denborak? Ez.
  • Erabili al dituzte partaideen errore-portzentajeak? Bai.
Zergátik ez dituzte eliminatu partaideak zek egín irakurketa-denbora luzeenak?  Zergátik ez dituzte eliminatu partaideak zek egín reakzio-denbora luzeenak?

Hor, inplizituki, onartzen ari dira ze bi irizpide/neurri horiek (irakurketa-denborak eta reakzio-denborak), interesgarriak izanik ere, izanen liraké soilik osagarriak respektu errore-portzentajeak (zein adierazten ari dirá justuki porrota an komunikazioa). [233] []

____________________________________________________

Irakur serie guztia:

Etiketak: , ,

asteazkena, otsaila 24, 2016

Very low? Ez da sinestekoa!

SOV eta OSV konparatzeko experimentuan, Laka-k eta Erdozia-k 33 parte-hartzaileeatik 10 eliminatu dituzte a posteriori, behin experimentuko ariketa guztiak egindakoan 

33tik 10!!

Lehenengo begiratuan ere, horrek itxura txarra du. Areago noiz ikusten dugun ze kendutako partaideen datuak (kasu horretan errore-portzentajeak) ez dira erratikoak, edo estrukturabakoak, edo zentzubakoak, baizik ze eliminatutako errore horietatik gehien-gehienak dirá OSV, bitárten erlatiboki gutxi dirén SOV.

Laka-k eta Erdozia-k esaten digute ze kendutako partaide horiek OSV esaldietan batezbeste huts egiten duté erantzunen %67 (esan nahi baita: 16tik 10'72), bitartean-ze SOV esaldietan huts egiten duté erantzunen %12'5 (esan nahi baita: 16tik 2!!). Bestela esanda, kendutako partaide horien erroreak dirá guztiz relevanteak respektu ikerketaren helburua, zeren ari dira oihukatzen ze experimentu horretan, kendutako partaide horientzat OSV da askoz gutxiago efektiboa ezi SOV. 

Kalkulu batzuk egin ostean, hona hemen nóla geldituko litzakén experimentuko grafikoa on errore-portzentajeak noiz kendutako 10 partaide horiek ez diren baztertzen (barra gorria) batera-kin errore-portzentajeak zein Laka-k eta Erdozia-k utzi dituzten (barra urdina: 10 parte-hartzaile horiek kanpoan utzita): 

Zehazki, 10ak kanpoan direlarik, SOV-k %4'3 eta OSV-k %15'6, hau da 3'63 aldiz-errore gehiago, bitartean-ze 10ak barruan daudelarik, SOV pasatuko litzake ki %6'78 eta OSV ki %31'13, hau da 4'59 alditan errore gehiago. Esan nahi baita ze, oinarrian, kendutako partaideetan errepikatzen da ber patroia zein ez-eliminatuetan, halan-ze ez den ondo ulertzen zergátik kendu dituzten (zoritxarrez, ez dugu biderik jakíteko zéin izan dan 10 partaide horien eragina gain reakzio-denborak eta irakurketa-denborak). Ikus dezagun.

Kontua da ze, Laka-ren eta Erdozia-ren experimentu horretan esaten denez (non partaide bakoitzak erabili behar dituén 16 esaldi SOV eta 16 esaldi OSV), parte-hartzaileak baztertuko dirá baldin ordena bateko 16 esaldietatik 6 baino gehiagotan huts egiten badutenahizta beste ordenan ez huts egin esaldi batean ere. Hau da,

  • OSVn 7 errore eta SOVn 0 errore eginda, parte-hatzailea eta bere datuak baztertuta geldituko dira, nahizta guztira esaldien %22 huts egin (32tik 7), baina
  • OSVn 6 eta SOVn 6 eginda, analisi barruan geldituko dira nahizta guztira esaldien %37'5 huts egin (32tik 12).
Ikus dezagun beste ikuspuntu batetik. Errore-portzentaien helburua zén kontrastatzea ea existitzen zen diferentzia esanguratsua artén SOV eta OSV, eta autoreek zér egin dute? Ikus:
  • Noiz aurkítu parte-hartzaile bat zek egín diferentzia ondo relevantea artén bi ordena horiek an ulermen-erroreak (demagun, OSVn 10 eta SOVn 2, hau da esaldi guztien %37’5), Laka-k eta Erdozia-k baztertu egin dute parte-hartzaile hori, baina:
  • Noiz aurkítu parte-hartzaile bat zek egín aurreko horren oker-kopuru berdina (%37’5) baina ordenen arteko diferentziarik gabe (OSVn 6 eta SOVn 6), orduan Laka-k eta Erdozia-k onartu egin dute parte-hartzaile hori an analisia.
Gainera, oso kontuan hartu behar da ze kendutako partaideen batezbesteko erroreak izan dirá: OSVn 10,7  eta SOVn  2.

Bistan denez, datu horiek horrela kentzean, OSVren errore-portzentajeak bilakatu dirá askoz bajuagoak zein beharko luketenak (hala nola ere, adibidez, SOV+OSV baturaren errore-portzentaiak), eta ondorioz, ordenen arteko diferentzia erlatiboak leundu dira (nahizta ondo esanguratsuak izaten jarraitzen duten).

Baina, gaurko azpimarra da ze, Laka-k eta Erdozia-k, behin parte-hartzaile guztien ia heren bat kanporatutakoan (Laka-Erdozia-rentzat errore gehiegi zituztelakoan, nahiz euren erroreek jarraitu ber patroi orokorra), eta ondorioz, behin errore gehienak eta gainera ondo relevanteak baztertutakoan (%58 inguru), atrevitzen dira esáten ze experimentu horretan erroreak dira very low:
(3C) [goragoko grafikoaren barra urdinak, noiz batertu dituzte 10 parte-hartzaileak] shows that, even though the amount of errors in the comprehension question was very low, it was significantly higher for OSV sentences. [Laka eta Erdozia, "Linearization preferences given “free word order”; subject preferences given ergativity: a look at Basque" (2012)]
Very low? Ez da sinestekoa! [232] []
____________________________________________________

Irakur serie guztia:

Etiketak: , , ,

ostirala, otsaila 19, 2016

Soilik horrela

Gogora dezagun orain hurrengo grafikoa aterea ti "Euskarazko hitz hurrenkera desberdinak prozesatzen" (2006), zein Erdozia-k eta Laka-k oso ondo ezagutzen duten (bertan, Erdozia-k Laka-ri eskertzen dio harek eskainitako laguntza noiz ateratzen bere emaitzak):

Ezkerreko partean, ulermen-ariketaren reakzio-denboretan, Erdozia-k planteatzen du kontraste bat artén SOV+SVO eta OSV+OVS (ordena sujetu-lehenak vs. ordena objetu-lehenak), eta beste bat artén SOV+OSV eta SVO+OVS (ordena aditz-azkenak vs. ordena aditz-erdikoak). Ikus Erdozia-ren emaitzak eta valorazioak:
Esperimentuko partaideek, ulermen ariketa gauzatzeko denbora gehien, objektuaz hasten diren hurrenkerekin behar izan dute. Subjektuaz hasten diren bi baldintzen ulermen ariketa gauzatzeko denborak batu, eta objektuaz hasten diren baldintzen ulermen ariketarekin alderatuz gero emaitza esanguratsua da (SOV+SVO vs. OSV+OVS; p<.02). Aldiz, aditzaren kokaguneak ez dirudi eraginik duenik ulermen ariketa gauzatzeko garaian, ez baita emaitza esanguratsurik lortu aditza amaieran duten baldintzen eta aditza tartean duten baldintzen artean; segur aski, OSV baldintzei buruzko ulermen ariketa gauzatzeko denborak eraginda. (Erdozia, 2006)
Beraz, reakzio-denboretan (ezkerreko grafikoan), alde batetik ordena sujetu-lehenak (SOV+SVO) ateratzen dirá hobeki zein ordena objetu-lehenak (OSV+OVS), bitartean-ze ordena aditz-erdikoak (SVO+OVS) ez diren ateratzen ez hobeto ez txartoago zein ordena aditz-azkenak (SOV+OSV).

Aurreko kontraste horiek interesgarriak dira, baina halako kontrasteekin hasiz gero, antzeko kontrasteak egin beharko lituzkete gain errore-portzentajeak (zein diren are interesgarriagoak) hala nola an irakurketa-denborak ere. Koherentzia hutsez.

Sorpresa da ze Erdozia-k ez du esaten ezer ere burúz nola geldituko liraken halako kontrasteak an errore-portzentajeak, nahizta, noiz fijatzen garen an grafikoa non agértu ordena ezberdinen errore-portzentajeak (goiko eskuinekoa), ikúsi ze, binakako kontrasteen emaitzak ikusita, ez litzake batere zaila SVO+OVS ordenek erakustea euren aldeko diferentzia esanguratsua respektu SOV+OSV (ez digute ematen datua, baina grafikoak hori sugeritu ahal du). Edozein kasutan ere, binakako kontrasteetan SVOk bádu abantaila esanguratsua respektu SOV, eta OVSk respektu OSV (gainera, SOV eta OSV dira errore gehien dituztenak). Beraz, hor, ordena aditz-erdikoak ateratzen dira hobeki, eta bereziki SVO

Areago, perpausen irakurketa-denboran ere, SOV eta OSV ordena aditzazkenak dirá denbora gehien behar izan dutenak, nahiz kasu honetan grafikoak ez duen argiki sugeritzen ordena aditzerdikoen abantaila esanguratsua (kasu honetan, SOV, SVO eta OVS ez dira elkarren artean esanguratsuki desberdinak, soilik OSV da esanguratsuki ezberdina respektu beste hirurak). Ikus:


Laburbilduz, erroreetan ordena aditzerdikoak dira abantailatsuenak (eta bereziki SVO, bigarren OVS, eta soilik hirugarren SOV), reakzio-denboran ordena sujetu-lehenak, eta irakurketa-denboran, ez dago abantaila argirik. Hortaz, zéin da ordena bakarra zein den aditz-erdikoa eta sujetu-lehena?
  • Erantzuna: SVO
Gainera, emaitza horiek, oro har, bat-datoz kin antzeko experimentuak ganik Laka eta Erdozia, halan ze evidentzia enpiriko guztiek apuntatzen dute an norabide berbera: ordena bat hobeki ateratzen bada an experimentu horiek, hori litzaké, argiki, SVO.

Eta evidentzia horietatik abiatuta, nóla sostenga liteke euskal hizkuntzalaritzaren aldarrikapen nagusia? (ikus aldarrikapen hori an "SVO eta OVS hurrenkerak"); alegia, nóla ailegatu liteke ki konklusioa ezen SOV ordenak eskatzen dú prozesatze-lan txikiagoa ezi beste ordena guztiek? Nóla lortu liteke estaltzea ze, experimentu horietan SVO ordena ateratzen dá abantailatsuena?

Ba, hori soilik lortu liteke praktikátuz etengabeko partzialitatea, etengabeko arbitrarietatea, etengabeko neurri bikoitza an analisiak, valorazioak eta konklusioak, soilik lortu liteke desitxurátuz emaitzak, soilik horrela. [231] []

____________________________________________________

Irakur serie guztia:

Etiketak: , , ,

asteazkena, otsaila 17, 2016

Mesedez, hartu minutu bat eta ikusi hau

Diote "Laka-k, Erdozia-k, Mestres-Missé-k eta Rodriguez-Fornelles-ek (2009)" noiz konparatzen SOV eta OSV:
...the comprehension task revealed that answering a question about an OSV sentence was harder than answering a question about a SOV sentence, as evidenced by a significant longer reaction times to provide an answer (see Fig. 1B)
 and a significant larger percentage of errors produced (Fig. 1C and Table 2).

Thus, at least under this experimental situation, the processing of OSV sentences was harder than the processing of SOV sentences. (Lakak, Erdoziak, Mestres-Missé-k eta Rodriguez-Fornellesek (2009), 5. or.)
Beraz, noiz konparatzen SOV eta OSV, reakzio-denbora esanguratsuki luzeagoek eta errore-portzentaje esanguratsuki handiagoek dakarté (thus) valorazioa ezen OSV esaldien prozesamenduazailagoa ezi SOV esaldien prozesamendua.

Ikus orain Laka-k erabilitako emaitzak noiz konparatzen SVO eta OVS an antzeko experimentu bat non erabiltzen dirén antzeko esaldi singularrak (nahiz-ta kasu honetan esaldi singular horiek eskaini dira nahastuak kin esaldi pluralak eta anbiguoak, baina tira: ikus "SVO eta OVS hurrenkerak" eta Erdoziaren tesia [2006]):
  • Ikus goragokoaren antzeko diferentzia esanguratsuak an reakzio-denborak (soilik an esaldi singularrak):
  • Ikus goragokoaren antzeko diferentzia esanguratsuak an errore-portzentajeak (soilik an esaldi singularrak):
Zéin da diferentzia? Ba, diferentzia da ze orain Laka-k ez du ondorioztatuko ze at least under this experimental situation, the processing of OVS sentences was harder than the processing of SVO sentences (nola beharko an oraingo konparazioa).

Ez, hor Laka-k esanen digu ze nabarmentzekoa da ez dugula inolako prozesamendu-abantailarik aurkitu subjektua lehenengo duen hurrenkeraren kasuan (SVO) respektu OVS (ikus Laka-ren "SVO eta OVS hurrenkerak"). Zér da hori? [230] [>>>]

____________________________________________________

Irakur serie guztia:

Etiketak: , , ,

asteartea, otsaila 16, 2016

Nahi duenak ikus beza: erabili dituzté errore-portzentajeak eta reakzio-denborak noiz konparatzen SOV eta OSV, baina ez noiz konparatzen SVO eta OSV

Itziar Laka-ren "SVO eta OVS hurrenkerak" islatzen dá artikulua ganik Laka eta Erdozia (2012) titúlatzen "Linearization preferences given “free word order”; subject preferences given ergativity: a look at Basque" (2012). Ikus:
The results revealed that verb-medial SVO and OVS sentences do not display a processing asymmetry. As it is shown in (14A), the only significant differences obtained in the comparison between singular and plural conditions. Those differences were arguably due to conceptual and/or morphological complexity, but clearly not to syntactic structure.

These results converge with claims made in Basque Linguistics that all word orders other than SOV are derived via syntactic displacement. (Laka eta Erdozia, 2012)
Baina esan behar da ze aipuko (14A) horretan soilik ari dira konsideratzen irakurketa-denborak!!  berdin nola an "SVO eta OVS hurrenkerak". Esan nahi baita ze, euren konklusioan, SVO eta OVS  do not display a processing asymmetry justuki zeren irakurketa-denborak ez dira esanguratsuki diferenteak (irakur mesedez hau). Baina, zergátik ez dituzte valoratu ulermen-ariketaren emaitzak? Izan ere, bistakoa iruditzen zaigú ze baldin ordenaren batean errore-tasak edota reakzio-denborak nabarmenki handiagoak balira, orduan bái existituko litzakeela a processing asymmetry. Ez al zaie burutik pasa? Ikus dezagun:

2012ko artikulu horretan bertan, Laka-k eta Erdozia-k konparatu dituzté SOV eta OSV, eta hor aurrena aurkeztu dituzté emaitzak ti experimentu sinple bat non soilik erabili dituzte morfologia singularreko esaldiak (eta gero, bigarren experimentu batean erabili dituzté esaldi pluralak eta anbiguoak). Eta gauza da ze experimentu horretan bái valoratu dituzte irakurketa-denborak, reakzio-denborak eta errore-portzentajeak, nola ikusi ahal dugun an euren ondoko pasartea:
As shown in (3A), the total time participants required to read the sentences was significantly longer for OSV sentences and shorter for SOV. (3B) shows that participants took longer to read and answer comprehension questions related to OSV as compared to SOV. (3C) shows that, even though the amount of errors in the comprehension question was very low, it was significantly higher for OSV sentences. All these measures indicate that processing an SOV sentence is significantly faster and easier than processing OSV sentences for native speakers of Basque, even though all sentences are equally grammatical. This result is convergent with the claim made in Linguistics that OSV sentences are syntactically more complex than SOV sentences in this language. [Laka eta Erdozia, 2012]
Beraz, hor bai, 2012ko artikulu bereko konklusio horretan bái erabili dituzte errore-portzentajeak eta reakzio-denborak noiz konparatzen SOV eta OSV. Eta galdera da: nolákoak lirake errore-portzentajeak eta reakzio denborak an antzeko experimentu bat (esaldi singular morfologikoki sinpleak) noiz konparatzen SVO eta OVS?

Ba, alde batetik, aurreko postean zehaztu genuen nóla errore-portzentajeetan báda diferentzia nabarmena alde SVO respektu OVS (akaso izanki emaitzarik erabakiorrena). Eta bestetik, reakzio-denborak hauek ditugu (Erdozia-ren tesia [2006], 129. or.):

non, berriro ere, existitzen da diferentzia nabarmena aldé SVO respektu OVS (beste sarrera batean mintzatuko gara burúz Laka-k eta Erdozia-k erabilitako datu horiek, non 33 parte-hartzaileetatik 10ren datuak utzi zituzten analisitik kanpo!).

Beraz, SOV eta OSV konparatzean, goragoko aipuan nabarmendutako zati horiek errepikatu beharko lirake noiz konparatzen SVO eta OVS an antzeko experimentu bat. Zeren konparazio horretan ere, errore-portzentajeak eta reakzio-denborak indicate that processing an SVO sentence is significantly faster and easier than processing OVS sentences azpi experimentuko baldintza sinple horiek. 

Hala eta guztiz ere, Lakak, SVO eta OVS konparatzean, diosku ze: Nabarmentzekoa da ez dugula inolako prozesamendu-abantailarik aurkitu subjektua lehenengo duen hurrenkeraren kasuan (SVO)!!

Nahi duenak, ikus beza. [229] []

____________________________________________________

Irakur serie guztia:

Etiketak: , , , , , ,