Ez da jasotzen "harik..." aldaera, zein, hortaz, ez litzake arauzkoa (soilik "harik eta...")

Aurreko sarreran aipatzen genuén ondoko sarrera tikan Euskaltzaindiaren Hiztegia:

harik eta

arte(an) edo arteraino hitzez amaitzen diren denborazko esaldien hasieran, indargarri gisa-edo, ezartzen den esapidea. Lan honetan jarraituko dugu, harik eta bukatu arte . Harik eta ikusi arte. Harik eta Herodes hil artean. Harik eta heldu ziren arteraino. Hain maitea zuten hizketa hau, non, harik eta goseak estutu zituen. Harik eta San Ignazio arte.

eta esaten genuen ze, gure ikuspuntutik, definizio horretan bázeuden xehetasun-falta batzuk, zeintarik, lehenengoa litzaké ez dela ematen aukera ki erábili "harik..." soildua: esan nahi dugu gabé "..eta" kasu honetan.

Esan nahi baita ze adibidez noiz hiztegi horretan jasotzen dirén "baldin eta..." edo "zeren eta...", orobat ematen dirá "baldin..." eta "zeren..." soilduak, kin ber esangura eta ber sarreran. Ikus kasua on "baldin...":

baldin

ba- baldintzazko aurrizkiaren indargarria. Beraz, baldin geure buruaz kontu onik eman nahi badugu (...). Ahaleginak premiazko ditugu hizkuntzak iraungo baldin badu. Nork ez du gure artean ezagutzen, arestian jaioa ez baldin bada, faxismoaren mutur beltza? Komeni baldin bada, bai.

baldin eta

Baldin. Edozein gauzak dardarka jartzen nau, baita txikienak ere, baldin eta eraginik izan badezake nire arimaren nahasmendu honetan.

Baina, "harik eta..." partikulan, ez da jasotzen "harik..." aldaera, halatan ze azken forma hori ez litzake arauzkoa.

Eta gauza da ze Euskara Batuaren Eskuliburuan (EBEn) agertzen dá "harik (eta)...", non "..eta" aukeran gelditzen dén (nola ikusi dugún hemen edo hemen). Bide batez esanda, EBEren versio elektronikoan agertzen dá "zeren eta..." eta EBEren beraren paperezko edizioan "zeren (eta)...", berdin nola EBEren bi versioetako adibidean ere (alegia, paperezkoa eta elektronikoa).

Kontuan hartuz ze liburu horien helburua dá arauemailea, alde batetik erabili beharko liraké oso irizpide zabalak (hain zabalak non ez lirake izan behar arauemaileak, baizik argiemaileak), eta bestetik, ardura eta kontu handiz jokatu beharko litzake noiz xehetasun-faltak murriztu ahal dituén aukera komunikatiboak. [527] [>>>]

Zéin diferentzia (dudagabe, handia) izanen da arten "aurka" eta "versus" afin izan hain diferenteki tratatuak?

Aurreko postaren harian (non kondatzen bainuen nóla artikulu batean kendu behar izan nuén "aurka" burulehen bat, adibidez), gogoratu naiz kin galdera bat zein egin baitzuén Dionisio Amundarainek gain erabilera ziertoa on "aurka" prepositiboa an pilota-mundua (eta zein jada aipatu genuén hemen), adibidez an:

Lazkao aurka Beasain 

Galdera horren ostean agertu zirén zenbait erantzun aski negatibo respektu erabilera hori, baina baita ondorengo komentarioa ere, galdetuz zergátik ez diren planteatzen ber arazoak respektu "versus" prepositiboa ere, zein, bistan denez, dén berdin burulehena, eta, dakizuenez, Euskaltzaindia-k onartua (ikus "versus", adverbioa? [2014]):

2004-06-08 / 13:10 / Aitor Ugarte Arruebarrena

Eta, Lazkao versus Beasain edo Lazkao vs Beasain? Hori onartuko genuke?

(AITOR UGARTE ARRUEBARRENA itzultzailea da)

Zéin diferentzia (dudagabe, handia) izanen da artén "aurka" eta "versus" afin izan hain diferenteki tratatuak? [514] [>>>]

EHUko Euskara Zerbitzutik: "...euskara estandarrera moldatzea edota posible ez balitz, beste hizkuntza batean prestatzea artikulua"

Aurreko sarrera batean irakurtzen genuén pasarte bat aterea ti gure "Hizkuntza bere osotasunean" (2017), hain zuzen hau:

Gaitasun biologikoa versus teknologia linguistikoa 

Ondo ezberdindu behar ditugu gaitasun linguistikoa eta teknologia linguistikoa, gaitasun biologikoa eta tresna kulturala. Adibidez, gaitasun kognitibo zenbatzailea edo errekurtsiboa dira potentzialitate natural-biologikoak, eta zenbakiak edo baliabide sintaktiko-diskurtsibo buru-lehenak dira teknologia kulturala zeinen bitartez (hobeto) inplementatzen dugun gure gaitasun zenbatzailea edo errekurtsiboa, azken buruan esanguratsuki potentziatuz gure efizientzia eta eraginkortasun komunikatiboa. [2017]

Eta gauza da ze azken textu hori (2017), nik idatzitakoa izanik ere, oso da ezberdina tikan nire lehenengo versioa (2016) non nioén:

4. Gaitasun biologikoa aurka teknologia linguistikoa

Ondo ezberdindu behar ditugu gaitasun linguistikoa eta teknologia linguistikoa, gaitasun biologikoa eta tresna kulturala. Gaitasun kognitiboak dira potentzialitate natural-biologikoak (adibidez, gaitasun kognitibo zenbatzaile edo rekurtsiboa), bitartean-ze baliabide linguistikoak dira tresna kulturalak zeinek lagundu implementatzen efektiboki gure komunikazioa (esan nahi baita ze zenbakiak eta baliabide sintaktiko-diskurtsibo ahatsuak ez dira baizik teknologia zeinek lagundu inplementatzen inoren gaitasun zenbatzailea edo rekurtsiboa, hurrenez hurren). [2016]

Gero, jakingo nuen ze:

Euskara Zerbitzutik jakin dugunez, zure artikuluak ez ditu betetzen eskatzen dituzten irizpideak, eskertuko genizuke azaroaren 25erako euskara estandarrera moldatzea edota posible ez balitz, beste hizkuntza batean prestatzea artikulua. [2016]

Behin berridatzi ondoren, geldituko zén nola irakurri duzuen:

4. Gaitasun biologikoa versus teknologia linguistikoa

Ondo ezberdindu behar ditugu gaitasun linguistikoa eta teknologia linguistikoa, gaitasun biologikoa eta tresna kulturala. Adibidez, gaitasun kognitibo zenbatzailea edo errekurtsiboa dira potentzialitate natural-biologikoak, eta zenbakiak edo baliabide sintaktiko-diskurtsibo buru-lehenak dira teknologia kulturala zeinen bitartez (hobeto) inplementatzen dugun gure gaitasun zenbatzailea edo errekurtsiboa, azken buruan esanguratsuki potentziatuz gure efizientzia eta eraginkortasun komunikatiboa. [2017]

non desagertu dirén:

1. aurkaritzako "aurka" prepositiboa, zein jada erabili den, batez ere an pilota-iragarkiak.
2. aurkaritzako "bitartean-ze" prepositiboa, zein jada erabili den an bere formá "bitartean-eta", prepositiboa ere.
3. "ze" konpletiboa (ez darama marka subordinatzailerik), jada erabilia.
4. "... tresna kulturalak zeinek lagundu implementatzen..."erlatibo murriztaile ez-jokatua, zein ez den baizik beste perpaus subordinatu ez-jokatu bat, hori bai, erlatibo murriztailea ergatiboa delarik.
5. "...ez dira baizik teknologia...", zein jada erabili den.

Estruktura guzti horiek, gure ustez, dirá, gaur bertan, ondo erabilgarriak tikan jarrera ireki bat (edo, gutxien gutxienik, horretaz mintzo liteke), baina, bistan denez, EHUko Euskara Zerbitzukoak ez zeudén, 2016an bederen, bereziki interesatuak. [513] [>>>]

"furiously" versus "furioski"

Genioen hemen ze nekez aurkituko dugu elkarrekin "lo egin" aditza eta "furioski" adverbioa, salbu an zentzu figuratu edo poetikoa, eta horren arrazoia zelá semantikoa: jarrera furiosa ez da ondo lotzen kin lo egitea. Askoz probableagoa dá adibidez esaldiá "Mintzatu zén furioski". Hala ere, "Mintzatu zén furioski" hori ere ez da gaur gaurkoz euskaraz oso probablea, eta arrazoia ez da orain semantikoa, baizik lexikoa eta sintaktikoa.

Ikus dezagun gaur arrazoi lexiko hori: gauza da ze "furioski" hitza ez da ofiziala, ez baita agertzen an hiztegia on Euskaltzaindia (nahiz bai agertu an "Orotarikoa") eta horixe da arrazoi nagusia zergatik euskaraz hitz horren probabilitatea izanen dén oso baxua. Areago, euskal textu guztiak zuzenduko balira, hitz horren probabilitate idatzia izanen zén justuki zero. Eta, kasu honetan, nahikoa litzake Euskaltzaindia-k bere irizpidea aldatzea afin hitz hori bihur zedín askoz probableagoa. [508] [>>>]

Euskara garziarra = Euskara batu estandarra

Aurreko sarreran genioen ze onartu behar dira aukera sintaktiko edo lexiko ezberdinak afin erabiltzaileak joan daitezen hautatzen euren bidea, hola ahalbidetúz hizkuntzaren evoluzioa, zein, genioenez, dén ezinbestekoa.

Eta behin aukera ezberdinak onartutakoan etorri behar da kritika, kritika serioa, kritika sakona, hala nola konparazioa artén aukera ezberdin horiek, konparazio ondo fundamentatua, non irizpide funtzionalek jokatu behar dutén paper zentrala, eta nondik antzeman beharko lirakén bide egokienak aldé komunikazio potente eta efektiboa.

Galdetzen du Josu Lavin-ek (ikus aurreko sarrera):

Euscara' euscara içan dadin, ulercen den hizcunça içan behar da. Ulercen ez den euscara' euscara al da?

Euskara garziarra, izanik ere ondo ahula, ondo nekeza eta ondo inefektiboa, báda euskara, eta areago, dá, nagusiki, euskara batu estandarra. [503] [>>>]

Behar dugú hain giro irekia nola kritikoa

Dio Josu Lavin-ek an aurreko sarrerako komentario bat:

Juan Garciarena ez da euscara.

Eta Josu Lavin oker dabil hor, berdin nola oker dabilén Juan Garzia noiz esán ze edozein estruktura zein ez den sartzen an bere eredua ez dela euskara.

Juan Garzia-rena ere báda euskara, berdin nola Josu Lavin-ena edo beste edozeinena zein dén saiatzen egiten bere lana an euskal hizkuntza. Dena da euskara, dena izan behar da euskara afin egín posible aldakortasun linguistikoa nondik etórri evoluzio sintaktikoa zein euskarak behar duén oso antzera nola arrainak ura.

Areago, eta nola genioen hemen, justuki euskara garziarra dabil nagusi an euskararen instituzio linguistiko guztiak, halatan ze, esan genezake ze justuki euskara garziarra da gaur gaurkoz euskara batu estandarra, justuki euskara hori zein erabili beharko genukén an euskara-azterketa ofizial bat (aprobatu nahi badugu).

Bai, behar dugú giro irekia, baina ez horregatik gutxiago kritikoa, baizik eta justuki horregatik askoz kritikoagoa. Behar dugú hain giro irekia nola kritikoa. [502] [>>>]

Norantzako sintagma amaitezina

Ari gara komentatzén Juan Garzia-re sintaxia an bere liburuá "Itzalen itzal" (1993), zeintaz mintzatu gará hemen, hemen eta hemen, eta zeinen hirugarren paragrafoa hasten dén honela:

Ezinezkoa, noski, batisterio-katedrale-dorre-kanposantu konjunto honek bestelako kale-etxez inguraturik sortuko lukeen inpresioa imajinatzea. Zutikago daudenak abantailatzen dituen dorre oker marfilkolorerantz abiatzen denerako, Michel Tourainek asmo sendoa du hiriaren historiaren berri zehatzagoa izateko modua egiteko,...

Aparte utzita lehenengo esaldi horretako aditz nagusi buruazken hori ("imajinatzea"), segituan topatuko gara kin 25 silabako sintagma direkzional bat (gorritutakoa), zeinen hasieran agertzen zaigún perpaus erlatibo bat kin 15 silaba ("Zutikago daudenak abantailatzen dituen..."), zeinen lehenengo 7ak irakurrita ("Zutikago daudenak"), ez dugun jakinen, adibidez, ea sujetua ala objetua irakurtzen ari garen, eta are gutxiago, jakina, ea norantzako sintagma oso horrek ("...-rantz") thematikoa izan nahi duen, nola printzipioz esperoko genuken, ala aitzitik ba ote den Juan Garzia-ren galdegai desthematizatu bezain inefektibo horietako bat.

Eta gauza da ze, behin amaitzen delarik norantzako sintagma amaitezin hori, eta behin jakinda norantzako sintagma zela, aurkituko dugu beste aditz subordinatu erlatibo bat (hain zuzen, hirugarrena), hain zuzen subordinatua ki esangura tenporal bat (beste 7 silaba):

Zutikago daudenak abantailatzen dituen dorre oker marfilkolorerantz abiatzen denerako,...

Hor jada, lausotu zaizkigu detaileak gain norantz abiatua dén sujetu bat (zerbait edo norbait) zeinen berririk ez dugún, hala osatuz sintagma tenporal luze bat ondo inefektiboa expresiboki, zein, gainera, berrirakurri beharko dugun afin deskodetu informazioa. [501] [>>>]